නිදහස සොයා අලගල්ලට | Alagalla mountain

     " අප දැන් සිටින්නේ මුහුදු මට්ටමින් අඩි හාරදහසක් පමණ ඉහළන්වූ අලගල්ල කදු මුදුනතෙහිය.....

මානා පඳුරු පිසගෙන හමන සුළං හඬ අතරින් අපට එකවරම දුම්රියක හූ හඬක් ඇසේ...නිල්වන් වනපෙතත් ක්ෂිතිජය තෙක් පැතිරුණු කදුවැටිත් හැරෙන්නට දුම්රියක සේයාවක් වත් පෙනෙන්නට නැත...."අන්න...කෝච්චිය...! "මගේ මිත්‍රයා  එකවරම කී විට මමද ඔහු විපරමෙන් බලන දිශාව වෙත නෙත් හැරවීමි.මහනුවර දිශාවේ සිට පුංචි පනුවෙකු මෙන් සෙමින් සෙමින්  ඇදෙන දුම්රිය මට සිහිගන්වුයේ මෙරට ඉංග්‍රීසි පාලන සමයයි..දුම්රිය යනු ඉංග්‍රීසි පාලන සමයේ සැබෑ නෂ්ටාවශේෂයක් නොවන්නේද....සැබවින්ම අප 48 දී නිදහස ලැබුවාද යන්න තර්ක කරනු වෙනුවට මම නැවතත් ක්ෂිතිජය තෙක් පැතිරුණු කදුවැටි දෙස නෙත් හරවා අලගල්ල අවට ප්‍රදේශවාසින් පෙබරවාරි හතරවෙනිදා අලගල්ල කදු මුදුනේදී දකින නිදහස සොයන්නට උත්සුක වීමි... "

"අන්න කෝච්චිය...! "

           අපි ගමන පටන් ගත්තේ ගම්පහ දුම්රිය ස්ථානයෙන්.කෝච්චියට නගිනකොට උදේ 6.30ට විතර ඇති..පොල්ගහවෙලට යනකන් දුම්රිය ස්ථාන 2 ක 3 කට වඩා නැවැත්තුවේ නැති උනත් අපේ වාසනාවකට වගේ එච්චර ප්‍රසිද්ද නැති ඉහල කෝට්ටේ දුම්රිය ස්ථානයේ නම් අපිට බහින්නම කියල වගේ නැවැත්තුවා...!

               අපි මේ යන්නේ අලගල්ල කන්ද නගින්න....මොකක්ද මේ අලගල්ල කන්දේ තියෙන විශේෂත්වය..? අහලතියන විදිහට නම් කතාව මේකයි...1948 පෙබරවාරි 4  සුද්දෝ ලංකාවට නිදහස දෙනව කියල ආරංචි උනාම, මොකක්ද ඔය හම්බවෙන නිදහස කියන එක බලන්න ප්‍රදේශවාසියෝ අලගල්ල කියන කන්දට නැගල බලාගෙන ඉදල තියනවලු..තාමත් ඔයපැත්තේ අය පුරුද්දකට වගේ පෙබරවාරි 4 වෙනිදට අලගල්ල නගිනවා කියල තමා අහන්න ලැබුනෙ.....

අලගල්ල කන්ද ඉහල කෝට්ටේ දුම්රිය ස්ථානයට පෙනෙන්නේ මෙහෙමයි

 

           ඉහල කෝට්ටේ දුම්රිය පොලේ ඉදන් අලගල්ල කන්දට යනවනම් මුලින්ම අලගල්ල තේ කර්මාන්ත ශාලාව ලඟට යන්න ඕන.(පාර හොයාගන්න අමාරුයි වගේ නම් ස්ටේශන් එකේ ඉන්න කෙනෙක් ගෙන් හරි ගමේ කාගෙන් හරි ඇහුවොත් හරියටම පෙන්නයි...) තේ කර්මාන්ත ශාලාවට දුම්රිය පොලේ ඉදන් කිලෝමීටර් 3ක් විතර තියනවා.ඔය අතර මගදී  අපිට හම්බඋනා දෙකිද ඇල්ල කියල ලස්සන දිය ඇල්ලක්.... තේ කර්මාන්ත ශාලාව ගාවින් පටන් අරගෙන තේ වත්ත හරහා යන පාරේ දිගටම යනකොට එක තැනකදී  කැලෙට ඇතුළුවෙන්න තියන පොඩි අඩි පාරකින්  තමයි හරියටම කන්ද නගින්න පටන් ගැනුනේ...

දෙකිද ඇල්ල

       කැලේ මැදින් තියන අඩිපාර කාලෙකින් සුද්ද කරලා නැති හින්ද ගමන ටිකක් අමාරු උනා..ඔහොම යනකොට එකපාරටම කැලේ නැතිවෙලා මාන පඳුරු බිමක් හම්බ උනා...මේකට හේතුව උඩින් තියන පස් තට්ටුවට යටින් කළු ගල කියල තමයි හිතෙන්නේ...ඒවගේ තැනක ලොකු ගස් වැවෙන්න විදියක් නෑ...

අලගල්ල තේ වත්ත

            පඳුරු අස්සෙන් යන එකත් ලේසි වැඩක් නෙමේ...කොහොමින් කොහොම හරි කන්ද මුදුනේ තියන කළුගල ගාවට එනකොට දවල් 11.30 ට විතර ඇති....පොඩි අවධානමකුත් අරගෙන කන්ද මුදුනෙ තියන සිංහ කටින් උඩට නැගගත්තහම තමා තේරුනේ මේකට අලගල්ල කියන්නේ ඇයි කියල....

සිංහ කට 

අලට කන්න බැරි අලගල්ලේ කන්ද..:) මේ කවියේ ඉතුරු පද තුන අහල තියනව නේද ....?

 

 

මේ තියෙන්නේ කන්ද මුදුනේ තියන පළාත් මායිම් ලකුණක් ...මේ එක කකුලක් තියෙන්නේ සබරගමුවේ...අනිත් එක මධ්‍යම පළාතේ...:)

බතලේගල , ඌරා ගල සහ සරදියල්ගේ උතුවන්කන්ද

අලගල්ල කදු මුදුනේදී අපිට මාවනැල්ල ප්‍රදේශයේ ප්‍රසිද්ධ කඳු කීපයක් දකින්න ලැබුන..උතුවන්කන්දත් බතලේ ගලත් ඒඅතර ප්‍රධානයි...කන්ද නගිනවානම් වැස්ස නැති කාලෙක යන එක තමා නුවණට හුරු.